Urodził się 1.stycznia 1950 w Korczowie (obecnie Ukraina). Po ukończeniu liceum wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie i jednocześnie rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Święcenia kapłańskie przyjął 12 czerwca 1973 w katedrze lubelskiej z rąk biskupa Piotra Kałwy. Od tego czasu był kapłanem diecezji lubelskiej. Po zmianie granic diecezji w Polsce 25 marca 1992 roku został kapłanem diecezji zamojsko-lubaczowskiej. W latach 1973 – 1976 pracował jako wikariusz w parafii św. Tomasza (kolegiata) w Zamościu. W 1976 r. został skierowany na studia specjalistyczne w zakresie teologii moralnej na Wydziale Teologii KUL. Podczas studiów był na pewien czas angażowany do posługi duszpasterskiej w Jarczowie, Brzeźnicy Bychawskiej oraz Łuszczowie jako wikariusz substytut. W 1979 został zatrudniony w KUL na stanowisku asystenta stażysty przy Katedrze Historii Teologii Moralnej. Stopień doktora uzyskał 19 marca 1980. W roku akademickim 1983/84 przebywał na stypendium naukowym w Rzymie jako stypendysta Uniwersytetu del Sacro Cuore w Mediolanie. W latach 1979 – 1985 wykładał teologię moralną w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. W tym czasie był dyrektorem Biblioteki tegoż seminarium. Prowadził wykłady w ramach Duszpasterstwa Rodzin Diecezji Lubelskiej oraz miał zajęcia w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej. Przez kilkanaście lat prowadził wykłady w Podyplomowym Studium nad Rodziną oraz inicjował szkolenia dla nauczycieli w zakresie problematyki rodzinnej. Kolokwium habilitacyjne odbyło się 13 października 1989 r. na podstawie dorobku naukowego i pracy Teologiczna interpretacja moralności Nowego Przymierza. W 1990 został kierownikiem Katedry Teologii Moralnej Szczegółowej. W roku 1999 r, otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Podstawą był obszerny dorobek naukowy w tym książka „Posłannictwo chrześcijan w świecie” T. 1. „Świat i wspólnota”. W grudniu 2000 został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. Po reorganizacji katedr w Instytucie Teologii Moralnej został w 2004 roku kierownikiem Katedry Teologii Moralnej Ogólnej. Dorobek naukowy to trzynaście książek samoistnych, dwadzieścia siedem książek wydanych pod jego redakcją jako prace zbiorowe oraz prawie trzysta artykułów. Jedno z największych dokonań naukowych to Encyklopedia nauczania moralnego Jana Pawła II, której ostatecznej redakcji dokonywał już podczas pobytu w szpitalu. Jest promotorem 23 prac doktorskich, w tym dwu ze Słowacji, jednej z Białorusi i jednej z Ukrainy. Ostatnie doktoraty zostały sprawdzone we wrześniu 2006 roku. Pod jego kierunkiem napisano ponad dwieście prac magisterskich. Jest też autorem licznych recenzji doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich. Od początku swej pracy naukowej angażował się w pracę Ogólnopolskiej Sekcji Polskich Teologów Moralistów. W sposób nieprzerwany uczestniczył w dorocznych spotkaniach naukowych począwszy od 1977 roku. W latach 1980-1986 był sekretarzem Sekcji, organizując spotkania i sporządzając sprawozdania naukowe. Od 1996 do 2006 przez dwie kadencje był przewodniczącym Sekcji, która dzięki jego osobistemu zaangażowaniu stała się forum wymiany myśli naukowej i środowiskiem współpracy wykładowców teologii moralnej w Polsce. Za jego kadencji wydano 10 tomów materiałów ze spotkań naukowych. Był członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego KUL oraz członkiem Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II w Lublinie. Był jednym z najlepszych w Polsce znawców nauczania Jana Pawła II. Brał udział w pracach Teologów Moralistów Europy Środkowo – Wschodniej oraz teologów języka niemieckiego. Był organizatorem kongresu teologów Europy Środkowo – Wschodniej w Lublinie w 1991 r. W ramach współpracy zagranicznej w 1993 brał udział jako ekspert teologiczny w sympozjum Rady Konferencji Episkopatów Europy w Pradze. Występował w Hanowerze na sympozjum na temat przyszłości Europy. Wygłaszał serie wykładów dla Polonii w Kanadzie, Australii oraz w Niemczech. Kilkakrotnie zapraszano do prowadzenia konferencji dla Polonii w Kanadzie i USA dla podtrzymania ducha narodowego. Dotknięty nieuleczalną chorobą zmarł 17 października 2006.